Ελευσίνα, ένα κουβάρι αρχαίου και βιομηχανικού πολιτισμού | DW | 08.01.2023

«Αν καταφέρει κάποιος να αλλάξει την Ελευσίνα μπορεί να αλλάξει όλο τον κόσμο» είχε πει κάποτε ένας καλλιτέχνης. Και η Ελευσίνα έχει πράγματι πολλούς λόγους να θέλει να αλλάξει. Η μικρή πόλη των 25.000 κατοίκων, 21 χιλιόμετρα δυτικά της Αθήνας δεν είναι όμορφη, δεν είναι γραφική. Δεν είναι η Ελλάδα που γνωρίζουμε από τις τουριστικές φωτογραφίες. Οι πόλεις με τα στενά σοκάκια, τις γεμάτες από κόσμο ταβέρνες και τις γαλάζιες παραλίες. Εδώ όλα είναι αλλιώς. Σπίτια χαμηλά, βιομηχανίες, σαπιοκάραβα που αργοπεθαίνουν στον όρμο της Βλύχας. Αλλά και άνθρωποι χαμογελαστοί, φιλόξενοι και συχνά αυλές φροντισμένες με φρεσκοποτισμένα λουλούδια. Η Ελευσίνα είναι το άλλο πρόσωπο μιας μη προβεβλημένης, Ελλάδας. Ένα πρόσωπο όμως αυθεντικό, πληγωμένο, σιωπηλό, γεμάτο αξιοπρέπεια. Το 2023 η Ελευσίνα θα είναι μια από τις τρεις πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης. Η πιο μικρή και η πιο αρχαία μέχρι σήμερα. Στην πατρίδα του Αισχύλου, του μεγάλου αρχαίου τραγωδού, θα πραγματοποιηθούν 465 εκδηλώσεις σε 30 χώρους από 192 Έλληνες και 137 ξένους καλλιτέχνες. Το πρόγραμμα έχει τον τίτλο ‘Μυστήρια Μετάβασης’ και αναπτύσσεται σε τρεις κεντρικούς θεματικούς άξονες: Άνθρωπος και Κοινωνία, Περιβάλλον, Εργασία. Η Ελευσίνα της ζωής και του Άδη Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στην Ελευσίνα Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της, ο 66χρονος σκηνοθέτης και ηθοποιός Μιχαήλ Μαρμαρινός, ξεκινάει με ζέση κι ένα χειμαρρώδη λόγο να ξετυλίγει στην Deutsche Welle το νήμα των σχεδίων και προθέσεων της πολιτιστικής πρωτεύουσας από τον αρχαιολογικό χώρο, που είναι η καρδιά της Ελευσίνας στο κέντρο της πόλης. Εκεί ακριβώς που οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν προσπαθούσαν με τα Ελευσίνια Μυστήρια να συμφιλιωθούν με το θάνατο, στην πιο σεβαστή από όλες τις γιορτές της αρχαίας Ελλάδας. Σήμερα πια δεν ξέρουμε τίποτα για αυτά τα μυστήρια. Οι μύστες που συνέρρεαν κατά χιλιάδες κάθε χρόνο ορκίζονταν σιωπή στον Ιεροφάντη. Εδώ βρισκόταν το ιερό της θεάς Δήμητρας, της θεάς της σποράς. «Από εδώ ξεκίνησε η καλλιέργεια του σιταριού για τους ανθρώπους. Από αυτό το σημείο σταμάτησαν οι άνθρωποι να είναι νομάδες, σταμάτησαν να τρέχουν για να βρουν την τροφή τους. Άρχισαν να καλλιεργούν τη γη. Καλλιεργώντας τη γη ξεκίνησε ο πολιτισμός», λέει ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει κάθε σπιθαμή του γοητευτικού, γεμάτου σιωπή αυτού χώρου. Λίγο πιο πέρα μας δείχνει την «Αγέλαστο Πέτρα», την πέτρα που καθόταν η θεά Δήμητρα και έκλαιγε για την κόρη που είχε αποκτήσει με τον Δία, τη θεά Περσεφόνη. Ήταν η θεά των…

Διαβάστε περισσότερα στην πηγή: dw.com