Η Έλλη Πασπαλά με την αισθαντική φωνή της αποδίδει κορυφαία jazz standards που σφράγισαν με την ερμηνεία τους φωνές μυθικές, στην παράσταση «Εlly loves jazz – Vol.2»· το αθηναϊκό κοινό μπορεί να την απολαύσει για ακόμα μια βραδιά, τη Δευτέρα 2 Ιανουαρίου στις 9 μ.μ., στον χώρο του θεάτρου Άλσος [Ευελπίδων 4, Κυψέλη].
Είχαμε τη μεγάλη χαρά να μιλήσουμε μαζί της.
«Elly loves jazz – Vol.2»· κύρια Πασπαλά, θα μας συστήσετε αυτή τη νέα μουσική σας παράσταση; Ομοιότητες και διαφορές με το Vol.1;
«Είναι ένα καινούργιο πρόγραμμα, όχι απολύτως καινούργιο. Το 1/3 των τραγουδιών είναι από την πρώτη παράσταση “Elly Loves Jazz”, όμως έχουν αλλάξει αρκετά κομμάτια και έχει αλλάξει και ο τρόπος που παίζονται στη σκηνή εκείνα που υπήρχαν στην πρώτη παράσταση. Και υπάρχουν και κάποια τραγούδια που δεν είναι αμιγώς jazz, όπως του Leonard Cohen και της Joni Mitchell».
Θα μας πείτε κάτι παραπάνω για το πρόγραμμα -πώς καταφέρατε να επιλέξετε τι θα συμπεριλάβετε; Κι ενδεικτικά κάποια τραγούδια που ερμηνεύετε;
«Επέλεξα τραγούδια που αγαπώ πάρα πολύ, που έχω ζηλέψει όλα αυτά τα χρόνια, όπως τα καινούργια, που δεν ήταν στο πρώτο “Elly Loves Jazz” και έχουν ενταχθεί στη νέα παράσταση. Τραγούδια όπως το “How insensitive”, “A case of you” της Joni Mitchell, το “Fly me to the moon” και πολλά ακόμη».
Μια περιγραφή σας από τις βραδιές των εμφανίσεων;
«Οι βραδιές έχουν κυλήσει πάρα πολύ όμορφα. Πρώτα απ’ όλα με τους συνεργάτες μου επί σκηνής, τον David Lynch, τον Τάκη Φαραζή, τον Πέτρο Βαρθακούρη, τον Γιάννη Αγγελόπουλο και φυσικά τον νέο Tommy Lynch. Είναι πολύ φιλόξενος ο χώρος του “Άλσους” και είναι πολύ θερμός ο κόσμος. Νιώθουμε πολύ όμορφα. Ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει πολύ αυτό το πρόγραμμα, με μεγάλο ενθουσιασμό. Αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά».
Πώς νιώθετε λίγο πριν ανεβείτε στη σκηνή; Πώς νιώθετε επί σκηνής; Και λίγα λόγια για τη σχέση σας με το κοινό;
«Νιώθω φοβερό άγχος πριν ανέβω στη σκηνή. Όταν ανεβαίνω νιώθω όμορφα και ζεστά, γιατί θέλω να μοιραστώ κάτι με τον κόσμο και ο κόσμος ελπίζω να θέλει να ακούσει αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί του. Το κοινό, συνήθως, είναι πολύ θερμό, νιώθω μια ζεστή αγκαλιά. Καμιά φορά το κοινό έρχεται περισσότερο από περιέργεια, έχοντας ίσως ακούσει κάτι θετικό για την παράσταση, οπότε μπορεί να μη γνωρίζει πολύ καλά τι θα πάει να ακούσει. Εκεί, πρέπει να τους κερδίσεις. Δεν υπάρχει ένα είδος κοινού· υπάρχουν πολλά και πρέπει κανείς να αντιμετωπίζει το κοινό σαν έναν επισκέπτη που έρχεται στο σπίτι σου και θέλετε να μοιραστείτε ένα ωραίο γεύμα και ένα ποτήρι κρασί».
Επί σκηνής, ακόμα μια φορά με τον David Lynch και για πρώτη φορά με…
Διαβάστε περισσότερα στην πηγή: naftemporiki.gr