Η Γιώτα Νέγκα μετά την καραντίνα είναι γεμάτη από κρυφές γωνιές. Έκανε θέατρο και είναι ενεργά και δυναμικά παρούσα στο Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών, που διεκδικεί και αγωνίζεται για να κάνει το επάγγελμα του τραγουδιστή πιο βιώσιμο, όπως θα πει.
Η αγαπημένη τραγουδίστρια σε συνέντευξή της μίλησε για τους σημαντικότερους σταθμούς της καριέρας της μέχρι σήμερα, αναφέρθηκε στις ασχήμιες της διαδρομής της αλλά και τον τρόπο που τις αντιμετώπισε…
Ποια είναι τα σημεία της καλλιτεχνικής διαδρομής σου που θυμάσαι έντονα όταν γυρνάς πίσω τον χρόνο;Αρχικά, οι παραστάσεις «Έχω άνθρωπο» του Θοδωρή Γκόνη στον Ζυγό ήταν ένας σταθμός. Πρώτη φορά με σκηνοθετούσαν, τραγουδούσα καινούργια τραγούδια επί σκηνής και συνδιαλεγόμουν με μια ηθοποιό. Συναντήσεις με ανθρώπους που μου ξεκλείδωναν κάθε φορά κάτι από τον εαυτό μου. Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι ένα τέτοιο πρόσωπο. Είναι φίλος, δάσκαλος, πατρική φιγούρα, είναι η πλάκα μας και τα αστεία μας. Δεν θα ξεχάσω που ήμασταν στο στούντιο και του έλεγα «Σταμάτη, αυτή η νότα είναι αρκετά ψηλή» και μου έλεγε «Μην μιλάς. Δώσ’ το μου». Και του το έδωσα χωρίς να το καταλάβω. Λειτούργησα. Είναι ένας σπουδαίος σταθμός. Σπουδαίος σταθμός και η αρχή μου στη δισκογραφία με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο. Η σπουδαία συνάντησή μου με τη Λίνα, που είναι μια σοφή γυναίκα. Λατρεύω τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ξαφνικά. Αλλά και όλες αυτές τις παράλληλες συναντήσεις με ανθρώπους στη δουλειά, τραγουδιστές και συνθέτες, που όλοι τους κάτι μου άφηναν. Κάτι μου χάριζαν. Προσπαθούσα να το καταλάβω, να το μυρίσω για να μπορέσω να προχωρήσω.Ωραίες οι ομορφιές αυτής της διαδρομής. Υπάρχουν ασχήμιες;Ό,τι ασχήμιες συναντάει κάποιος που βρίσκεται σε έναν στίβο και προσπαθεί να υπάρξει. Κακές συμπεριφορές, τρικλοποδιές, άσχημες ενέργειες.Πώς τα αντιμετώπισες όλα αυτά; Είχες από πάντα τα εργαλεία;Όχι. Κι εμείς κάνουμε μια διαδρομή και αλλάζουμε. Και ευτυχώς που αλλάζουμε. Ευτυχώς, σιγά-σιγά καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Παλιότερα δεν απαντούσα και μετά θύμωνα με τον εαυτό μου που δεν απαντούσα. Όλο αυτό μέσα μου έπαιρνε χρώμα γκρίζο. Προσπαθούσα να είμαι το καλό παιδί. Είχα μια τέτοια τάση. Είχα το σύνδρομο του καλού παιδιού. Και τώρα είμαι καλό παιδί. Τώρα όμως αντιλαμβάνομαι ότι αυτός που μου φέρεται άσχημα έχει προβλήματα που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί μέσα του και τα βγάζει έξω του. Δεν τα λαμβάνω υπόψη. Ας πούμε ότι πια συγχωρώ. Διάλεξα πια να είμαι κοντά με το συμβατό μου. Με το ασύμβατο δεν…
Διαβάστε περισσότερα στην πηγή: gossip-tv.gr