Ήταν η μεγάλη επιστροφή. Και ταυτόχρονα η μεγάλη οπισθοδρόμηση. Μετά από μια παρατεταμένη περίοδο πολιτικής κρίσης και αλλεπάλληλων εκλογών, που σε μεγάλο βαθμό είχαν ως επίδικο τη δυσκολία να διαμορφωθεί ένας σταθερός συνασπισμός δυνάμεων απέναντί του, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι ξανά πρωθυπουργός του Ισραήλ. Ελπίζοντας, εκτός των άλλων, ότι έτσι θα ξεμπερδέψει οριστικά και με τις σε βάρος του ποινικές υποθέσεις.
Αυτή τη φορά με μια κυβέρνηση ακόμη πιο δεξιά από τις προηγούμενες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον αναβαθμισμένο ρόλο του νέου υπουργού Εθνικής Ασφαλείας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, επικεφαλής του ακροδεξιού και φανατικά αντιαραβικού κόμματος Οτζμά Γεχουντίτ (Εβραϊκή Δύναμη), ενός πολιτικού που στη νεότητά του δεν του επετράπη να υπηρετήσει στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, γιατί θεωρείτο ύποπτος για ακροδεξιές τρομοκρατικές «συμπάθειες».
Μια κυβέρνηση αποφασισμένη να υλοποιήσει όχι μια γραμμή επίλυσης του Παλαιστιανιακού προβλήματος, στη βάση κάποιας παραλλαγή λύσης δύο κρατών, αλλά «στην πράξη» με την επέκταση και πλήρη νομιμοποίηση (και τυπικά) του παράνομου εποικισμού της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη.
Άλλωστε, ο Νετανιάχου έσπευσε παραμονές της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης να τουιτάρει τη «γραμμή» του για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: «Ο Εβραϊκός λαός έχει αποκλειστικό και αδιαμφισβήτητο δικαίωμα σε όλες τις περιοχές της Γης του Ισραήλ. Η κυβέρνηση θα προωθήσει και θα αναπτύξει εποικισμούς σε όλα τα μέρη της Γης του Ισραήλ – στη Γαλιλαία, τη Νεγκέβ, τα υψίπεδα Γκολάν, την Ιουδαία και τη Σαμάρεια». Θυμίζουμε ότι πριν αρχίσει αυτός ο μακρύς κύκλος πολιτικής κρίσης ο Νετανιάχου είχε εξαγγείλει την προσάρτηση ουσιαστικά μεγάλου μέρους της Κατεχόμενης Δυτικής Όχθης.
Η παλαιστινιακή σημαία στο στόχαστρο
Ο Μπεν-Γκβιρ έσπευσε άλλωστε να δώσει το στίγμα του με την επίσκεψη του στο τέμενος Αλ-Ακσά στην Ιερουσαλήμ, κίνηση που η Παλαιστινιακή Αρχή χαρακτήρισε «εισβολή», μια χειρονομία για την οποία το Ισραήλ δέχτηκε κριτική στο Συμβούλιο Ασφαλείας ακόμη και από τις ΗΠΑ, παρότι ο πλευρά Νετανιάχου επέμεινε ότι η «επίσκεψη» δεν παραβίασε το ειδικό καθεστώς γύρω από το Αλ-Ακσά, εφόσον έμεινε σε εξωτερικούς χώρους και δεν περιλάμβανε προσευχή. Όμως, στα μάτια των Παλαιστινίων, ήταν ωμή προσβολή.
Ούτε είναι τυχαίο ότι ο Μπεν-Γκβιρ έχει ζητήσει να περιοριστεί σημαντικά η χρήση της Παλαιστινιακής σημαίας εντός Ισραήλ. Σημειώνουμε ότι τυπικά η σημαία της Παλαιστίνης…
Διαβάστε περισσότερα στην πηγή: tovima.gr